Perspectief 5

Er is een oude oefening voor wie wil luisteren naar de wereld. Zoek een plek. Blijf staan. Adem in en uit en open je oren. Eerst niet verder dan armlengte. Wat hoor je in de smalle cirkel rond je lijf? Vandaag, hier: het ritselen van bladeren, ruisen van gras. Luister nog eens en verdubbel dan de cirkel. Er zingt iets in de boom links van mij. Een merel? Geritsel in de struiken. Een konijn springt voorbij, bijna geluidloos maar toch, een geluid, nauwelijks te omschrijven, pootjes op het gras, klein gewicht dat op de aarde bonst.

Verdubbel nogmaals de cirkel. Verbouwingsgeluiden. Een schuurmachine? Steigers tegen de stokoude muren. De typische mensengeluiden: stommelend, storend. Verdubbel de cirkel: een vliegtuig. Een trein. Gezoem van een stad.

De oefening heet het openen van de wereld en vraagt om een plek zowel open als beschut. Een plek als dit veld waar tussen de stammen de echo van een oude stilte lijkt te zweven. Of misschien is stilte niet het woord maar harmonie. Alsof zich hier de klankkast van dit domein bevindt; alles wat klinkt zich uit deze kalmte losmaakt. Om richting onze oren te reizen.

© Marjolijn van Heemstra

Een begeleidend boekje gratis te verkrijgen in het onthaal van de Abdij bundelt duidende en poëtische teksten van auteur Marjolijn van Heemstra.